آیة الکرسی: بزرگترین آیه در قرآن

بزرگترین چیزی که بر پیامبر صلی الله علیه و آله نازل شد.

از ابوذر رضی الله عنه گفت: نزد پیامبر صلی الله علیه و آله آمدم در حالی که در مسجد بود و آن حضرت نشست. گفت: ای ابوذر نماز خواندی؟ گفتم نه. فرمود: برخیز و نماز بخوان. پس برخاستم و نماز خواندم، سپس آمدم و نشستم. گفت: ای ابوذر از شیاطین جن و انس به خدا پناه ببر. گفتم: ای رسول خدا، آیا در انسانها شیاطین وجود دارد؟ او گفت بله.' گفتم: یا رسول الله نماز چیست؟ گفت: این بهترین است، هر که می خواهد کمی از آن بکند و هر که می خواهد زیادتر کند. گفتم: یا رسول الله، روزه چطور؟ فرمود: واجب و نیکو است و ثواب نزد خدا بیشتر است. گفتم: ای رسول خدا صدقه چیست؟ فرمود: خداوند بر او فراوان است. گفتم: یا رسول الله چه بهتر؟ فرمود: آنچه انسان در سختی می دهد، یا در نهان به فقیر می دهد. گفتم: ای رسول خدا کدام یک از پیامبران اولوالعزم است؟ گفت: آدم. گفتم: ای رسول خدا آیا پیامبر بود؟ گفت: آری، پیامبری خدا را خطاب کرد. عرض کردم: یا رسول الله، رسولان چند نفرند؟ او گفت. سیصد نفر، جمعیت بسیار زیادی هستند.» یک بار فرمود: (سیصد و پانزده). گفتم: ای رسول خدا، بزرگترین چیزی که بر تو نازل شده چیست؟ وی گفت: آیة الکرسی: خدایا! هیچ معبودی جز شوق (لا اله الا او) نیست، زنده ای که از همه موجودات حمایت و محافظت می کند...» [البرکه 2: 255 - تفسیر معنا] نسایی.

امام ابن کثیر رحمه الله در تفسیر آیه الکرسی سوره بقره می فرماید:

"این آیه الکرسی که از شهرت والایی برخوردار است در حدیث صحیح از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم که بزرگترین آیه در کتاب خداست... از پدرم یعنی ابی بن کعب که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم از او پرسید کدام آیه در کتاب خدا بزرگتر است، فرمود: خدا و رسولش داناترند، چندین بار تکرار کرد. سپس گفت: آیة الکرسی .پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم سلام، گفت: مبارک باد بر علمت ای ابوالمنذر و از جان من در دست او زبان و دو لب است و پادشاه را در پای تخت تسبیح می گوید. چنانکه مسلم بدون این که بگوید نقل کرده است: «وَ أَنْفَسَهُ فِی الْأَنْفَسِهِ...»

آیة الکرسی: حفاظت از جن

بخاری در ابوهریره می گوید: رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم مرا مأمور حفظ زکات ماه رمضان کرد. یک نفر آمد و شروع به خوردن غذا کرد. او را گرفتم و گفتم: تو را نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله می برم! گفت: بگذار باشم، من نیازمندم و بچه دارم و سخت نیازمندم. بنابراین من او را رها کردم. و فردای آن روز پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: ای ابوهریره، اسیر تو دیشب چه کرد؟ گفتم: یا رسول الله از حاجت عاجل و بچه دار شدن شکایت کرد، او را سخت گرفتم و رها کردم. گفت: اما او دروغ می گفت و بعد برمی گشت. می دانستم به آنچه رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند باز می گردد. منتظرش بودم که آمد و مشغول خوردن غذا شد. او را گرفتم و گفتم: تو را نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله می برم! گفت: بگذار حاجت بگیرم و فرزند دارم. دیگر برنمی گردم. پس من به او رحم کردم و او را رها کردم. و فردای آن روز پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: ای ابوهریره، اسیر تو دیشب چه کرد؟ گفتم: یا رسول الله از حاجت عاجل و بچه دار شدن شکایت کرد، او را سخت گرفتم و رها کردم. گفت: اما او دروغ می گفت و بعد برمی گشت. پس شب سوم منتظرش شدم و او آمد و مشغول خوردن غذا شد. پس او را گرفتم و گفتم: تو را نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله می برم! این سومین و آخرین بار است. گفتی که برنمی گردی و بعد برگشتی. گفت: مرا رها کن تا کلماتی را به تو بیاموزم که خداوند به تو سود می رساند. گفتم: آنها چه هستند؟ و گفت: اگر روی تختت دراز کشیدی، آیة الکرسی را تلاوت کرد< /a>، "خدا! نه معبودی جز او نیست (لا اله الا او)، زنده ای که از هر چه هست حمایت می کند و محافظت می کند..." [البرکه 2:255 - تفسیر معنی] تا آخر آیه، آنگاه از جانب خدا حافظی خواهی داشت و تا طلوع فجر به تو نزدیک نمی شود. سپس او را رها کردم. و فردای آن روز پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: اسیر شما دیشب چه کرد؟ گفتم: یا رسول اللّه ادعا کرد که سخنی به من می آموزد و می گوید که خدا به من سود می رساند، پس او را رها کردم. گفت: آنها چه هستند؟ گفتم: به من فرمود: وقتی بر بالینت دراز کشیدی، آیه الکرسی را از اول تا آخر آن بخوان: «خداوندا، معبودی جز او نیست. زنده‌ای که همه موجودات را حفظ و نگه می‌دارد...» [برکت 2: 255 - تفسیر معنا]. او به من گفت: برای تو حافظی نزد خدا خواهی بود و تا او شیطانی به تو نزدیک نمی شود